نفوذ ذهن بر جسم
کارایی درمان از راه تلقین چندان واضح است که دیگر ضرورتی ندارد در این کتاب، که اساسا جنبه کاربردی دارد، به تاریخچه، نظریه ها و انواع درمان های بی شماری که از این راه حاصل شده بپردازم.
هر چه بیشتر تحت تاثیر تصویری قرار بگیریم، واکنش درونی سریع تر و شدید تری به دنبال خواهد داشت، و هر چه به دفعات بیشتر و طولانی تر بر آن تاکید کنیم، پیامدهایش عمیق تر و پایدارتر خواهند بود. وقتی تخیل، از هر طریق که تحت تاثیر قرار گیرد، مکانیسمی را به راه می اندازد که کار دقیق و پیچیده اش کاملا با تصویر ذهنی مولد آن مطابقت دارد، این توان ذهنی نقش موثری در پیدایش بیماری ها بازی می کند.
هراس از بیماری باعث می شود تا آن را به درستی تشخیص ندهیم و درباره اش مبالغه کنیم، و حتی از این راه احساسات تردید آمیزی که واکنش های جزئی درونی را به همراه دارند افزایش دهیم. اگر بر این حس تامل کنیم، موجب تقویت آن می شویم و وخامت بیماری را به خود تلقین می کنیم. اگر دائما تکرار کنیم که سلامتی ما به شرایطی بستگی دارد که از آن برخوردار نیستیم، خطری سلامتی ما را تهدید می کند، هیچ گاه نمی دانیم در روز بعد در چه وضعیتی خواهیم بود، موجب ایجاد تصویرهای ذهنی عدم تعادلی در ما می شوند که به مراتب از واقعیت ملموس ترند. خود تلقینی بیمار گونه با انواع گوناگون فراخوان های افسردگی آور، با یادآوری حالت های روحی خاص بیماری، در اولین فرصت روحمان را تسخیر می کند، نیروی مان را از بین می برد، مکانیسم ها را مختل می کند و اگر تغییر مسیری مناسب یا آسایشی غیر منتظره پیش نیاید، بیماری آشکار می شود.
برای حفظ و تقویت سلامت کافی است تا به آن فکر کنیم. وقتی اوضاع و احوالی موجب بازگشت این نقطه نظر می شود، باید به خود بگوییم: من بیش از پیش قویم من احساس می کنم انسان بسیار متعادلی هستم. آن چه تعادلم را حفظ می کند، طرز کار درست اندام هایم است. من آرام، آسوده، خونسرد و راحتم. من تمرکز حواس دارم، اعصابی پولادین دارم. هر چه پیش آید آرامش خود را حفظ می کنم. من شب ها راحت می خوابم و صبح در کمال آسودگی، سرشار از نیاز به فعالیت که موجب می شود تا کار روزانه ام همواره رضایت بخش باشد، از خواب برمی خیزم. تغییرات دما بر من تاثیر نیکویی می گذارد، من آزادانه نفس می کشم. به لطف گردش خون بهنجاری که دارم، بافت هایم به درستی تغذیه می شوند و دمای مطلوب را حفظ می کنند. من از سلامت دائم برخوردارم. من اشتها دارم، به آهستگی غذا می خورم و به قدری خوب هضم می شود که حتی متوجه نمی شوم. عمل دفع کردن به طور منظم انجام می شود. من مغزی درخشان و روحی بسیار شفاف دارم و هر روز نیروی فکری و جسمی بیشتری به دست می آورم. من از همیشه مقاوم ترم.
فصل 5، قدرت خود تلقینی، نوشته ی پل ژاگو، ترجمه ی نیلوفر خوانساری، چاپ هشتم اسفند 1387، انتشارات ققنوس
نقل به تلخیص از نویسنده ی وبلاگ
ها ,های ,راه ,بیماری ,موجب ,تر ,می شود ,را به ,هر چه ,حفظ می ,را حفظ
درباره این سایت